Μια πλήρης ανασκόπηση της αρθρώσεως του ισχίου: Αιτίες, συμπτώματα και θεραπεία

Η αρθροπάθεια ή η οστεοαρθρίτιδα της άρθρωσης του ισχίου (coxarthrosis) είναι μια σταδιακά αναπτυσσόμενη, χρόνια καταστροφή του αρθρικού χόνδρου και των οστών των αρθρώσεων.

Με την παθολογία, η σύνθεση του αρθρικού υγρού (υγρό στην κοιλότητα των αρθρώσεων) στην κάψουλα των αρθρώσεων της πυελικής περιοχής αλλάζει. Ο ιστός του χόνδρου χάνει την ελαστικότητά του, την πυκνότητά του και καλύπτεται με ρωγμές. Η πίεση στο οστό αυξάνεται, συμβάλλει στην εμφάνιση οριακών αυξήσεων (αγκάθια ή οστεοφύτα κατά μήκος της άκρης της άρθρωσης), στο σχηματισμό κύστεων και διαβρώσεων. Υπάρχει εκφυλισμός των ιστών, απώλεια των λειτουργιών τους και καταστροφή.

Η παθολογία εμφανίζεται λόγω:

• σταθερό άγχος (για παράδειγμα, λόγω αθλητικής προπόνησης ή υπερβολικού βάρους).
• γήρανση (ηλικία μετά από 60 χρόνια)
• μείωση της αντίστασης του ιστού του χόνδρου λόγω διαφόρων ασθενειών: για παράδειγμα, αντιδραστική αρθρίτιδα, ρευματοειδής αρθρίτιδα. στη δομή του χόνδρου, η περιεκτικότητα σε νερό και κολλαγόνο μειώνεται, καταστρέφεται γρήγορα ακόμη και υπό κανονικά φορτία (περπάτημα, τρέξιμο).

Στην αρχή της νόσου, ένα άτομο αισθάνεται πόνο όταν περπατά, μετά από άσκηση. Λίγο αργότερα, η χωλότητα ενώνει τα συμπτώματα προς το τέλος της ημέρας.

Με την πάροδο του χρόνου (κατά μέσο όρο μετά από 3-5 χρόνια), η παθολογία μπορεί να προκαλέσει περιορισμό των ενεργών κινήσεων (κάμψη, περιστροφή, επέκταση του ισχίου), μερική ή πλήρη αναπηρία (αυτό συμβαίνει στο 98% των περιπτώσεων).

Η συν-αρθρίτιδα (οστεοαρθρίτιδα ισχίου) είναι ανίατη. Προχωρά σε όλη τη ζωή.

Εάν στην αρχή της ανάπτυξης της νόσου (στάδιο 1-2) οι αλλαγές μπορούν να σταματήσουν, τότε σε μεταγενέστερα στάδια (στάδιο 3-4) το πρόβλημα επιλύεται χειρουργικά.

Εάν υπάρχει υποψία για ασθένεια, απευθύνονται σε ρευματολόγο, ορθοπεδικό.

Ο μηχανισμός ανάπτυξης της νόσου

Η άρθρωση του ισχίου αποτελείται από την κεφαλή του μηρού και την κοτύλη, που καλύπτονται με λείο χόνδρο. Παρέχουν μια ομαλή ολίσθηση του κεφαλιού κατά την οδήγηση.

Υπό την επίδραση πολλών παραγόντων, οι ιστοί της κοινής ηλικίας γρηγορότερα:

1. Η παθολογία ξεκινά με μια αλλαγή στη σύνθεση του αρθρικού υγρού.
2. Υπάρχει μεταβολική διαταραχή, "λιμοκτονία" και θάνατος κυττάρων χόνδρου (χονδροκύτταρα).
3. Με την πάροδο του χρόνου, η αρθρική επιφάνεια χαλαρώνει, χάνει την ελαστικότητα και τη δύναμή της, και ρωγμές.
4. Οι απορροφητικές λειτουργίες του χόνδρου επιδεινώνονται, αυξάνεται η πίεση στα οστά.
5. Τα σπασμένα κομμάτια του χόνδρου προκαλούν την ανάπτυξη φλεγμονής και αντιδραστικής αρθρίτιδας (φλεγμονή της μεμβράνης των αρθρώσεων μετά από μολυσματική ασθένεια - γρίπη, λοίμωξη εντεροϊού, ιλαρά κ. λπ. ).
6. Ο ιστός των οστών γίνεται πυκνότερος, εστίες ισχαιμίας (διαταραγμένη παροχή αίματος), κύστες, διάβρωση εμφανίζονται σε αυτόν.
7. Για την αντιστάθμιση (μείωση) της πίεσης στο οστό, ο χόνδρος στις άκρες μεγαλώνει και οστεοποιείται, σχηματίζοντας αγκάθια (οστεοφύτα).

Ως αποτέλεσμα, οι αρθρικές επιφάνειες των οστών καταστρέφονται, η άρθρωση παραμορφώνεται και οι κινήσεις σε αυτήν είναι περιορισμένες. Οι γύρω μύες μειώνονται αισθητά, χάνουν δύναμη (ατροφία).

Στα επόμενα στάδια της νόσου, το βάδισμα παραμορφώνεται (θυμίζει "πάπια"). Ο ασθενής κουνάει από το ένα πόδι στο άλλο, αρχίζει να περνάει σοβαρά, δύσκολα μπορεί να κινηθεί, και τελικά γίνεται ανάπηρος (δεν μπορεί να φροντίσει τον εαυτό του και να περπατήσει χωρίς βοήθεια)

Πώς να αντιμετωπίσετε την αρθροπάθεια της άρθρωσης του ισχίου; Τα φάρμακα είναι αποτελεσματικά στο πρώτο στάδιο, στο επόμενο στάδιο, η χειρουργική επέμβαση είναι η διέξοδος.

Αιτίες αρθρώσεων της άρθρωσης του ισχίου

Οι λόγοι για την ανάπτυξη της παθολογίας:

• υπερβολικό φορτίο στην άρθρωση (αθλητική προπόνηση, χαρακτηριστικά επαγγέλματος, υπερβολικό βάρος).
• μείωση της αντοχής του αρθρικού χόνδρου στο πλαίσιο της χρόνιας παθολογίας (για παράδειγμα, με ρευματοειδή ή αντιδραστική αρθρίτιδα).

Η ανάπτυξη της νόσου μπορεί να προκαλέσει ορισμένες καταστάσεις:

Διαδικασίες που προκαλούν την ανάπτυξη αρθρώσεων	Παθολογίες που μειώνουν τη δύναμη της άρθρωσης
Τραυματισμοί, τραυματισμοί (κατάγματα, ρωγμές, ρήξεις συνδέσμων)	Αρθρίτιδα (φλεγμονή των αρθρώσεων)
Λειτουργίες: για παράδειγμα, αφαίρεση του μηνίσκου, πλαστικό (αποκατάσταση της ακεραιότητας) των συνδέσμων	Μεταβολικά προβλήματα (ουρική αρθρίτιδα, υποοιστρογονισμός (μειωμένα επίπεδα της ορμόνης οιστρογόνου στο αίμα) κατά τη διάρκεια της εμμηνόπαυσης στις γυναίκες)
Μειωμένη σταθερότητα των ποδιών (επίπεδα πόδια, δυσπλασία - ανώμαλη ανάπτυξη ιστών ως αποτέλεσμα συγγενών διαταραχών)	Όγκοι (σάρκωμα, κύστεις)
Προβλήματα της σπονδυλικής στήλης (σκολίωση)	Συστημικές ασθένειες του συνδετικού ιστού (ρευματοειδής αρθρίτιδα, συστηματικός ερυθηματώδης λύκος)
Αδυναμία των μυών, των συνδέσμων γύρω από την άρθρωση	Hemarthrosis (αιμορραγία κάψουλας)
Υποθερμία (υποθερμία)	Οστεοχονδροπάθεια (ασηπτική, δηλαδή προχωρώντας χωρίς τη συμμετοχή μικροοργανισμών, νέκρωση (νέκρωση ιστού) του οστού)
Φυσική αδράνεια (ανεπαρκής ενεργός τρόπος ζωής)	Χονδρομάτωση (συγγενής δυσπλασία του οστικού ιστού που σχετίζεται με μειωμένο σχηματισμό χόνδρου)
	Διακοπή της παροχής αίματος στους ιστούς (μύες, συνδέσμους) γύρω από την άρθρωση
	Οστεοχόνδρωση

Παράγοντες κινδύνου:

• φύλο (στους άνδρες, η ασθένεια αναπτύσσεται λιγότερο συχνά).
• κληρονομικότητα (η πιθανότητα ασθένειας των συγγενών αυξάνεται 2-3 φορές).

Τρεις βαθμοί και 4 στάδια παθολογίας

Η ασθένεια αναπτύσσεται σε διάφορα στάδια. Κάθε βαθμός παθολογίας χαρακτηρίζεται από ορισμένες αλλαγές:

Τρεις βαθμοί ασθένειας

Ο βαθμός αρθροπάθειας	Χαρακτηριστικές αλλαγές
ένας	Πόνος στην περιοχή του μηρού μετά την άσκηση, μερικές φορές ακτινοβολεί στο γόνατο - συνήθως εξαφανίζεται μετά τον ύπνο ή την ανάπαυση
2	Ο πόνος αυξάνεται, γίνεται αισθητός τη νύχτα, η ανάπαυση δεν βοηθά πάντα στην εξάλειψή τους Οι μυς ατροφία και γίνονται μικρότεροι. δύσκολη περιστροφή προς τα μέσα και απαγωγή του ισχίου
3	Οι πόνοι γίνονται αισθητοί χωρίς διακοπή, γίνονται σοβαροί. είναι σχεδόν αδύνατο να κινηθεί η άρθρωση Το άκρο μειώνεται (λόγω μυϊκής ατροφίας)

Τέσσερα στάδια

Στην συνξάρθρωση, υπάρχουν 4 στάδια αλλαγών που μπορούν να παρατηρηθούν σε μια ακτινογραφία.

Στάδια	Σημάδια συνάρθρωσης κατά την εξέταση ακτίνων Χ
ένας	Τα συμπτώματα της αρθρώσεως της άρθρωσης του ισχίου είναι μικρά Οστικές αναπτύξεις της κοτύλης Το κενό των αρθρώσεων περιορίζεται
2	Εμφανίζονται περιοχές της υποχονδρικής οστεοσκλήρωσης (συμπίεση οστικού ιστού γύρω από τον χόνδρο κατά τη διάρκεια φλεγμονής, όγκων και άλλων καταστάσεων) Η μείωση του χώρου των αρθρώσεων είναι πάνω από 50% Οι αναπτύξεις των οστών διευρύνονται, καταλαμβάνουν και τις δύο άκρες της κοτύλης Παραμόρφωση, ανώμαλα περιγράμματα, μετατόπιση της κεφαλής του οστού του ισχίου
3	Μαζικές οστικές αγκάθια στην άρθρωση Η μηριαία κεφαλή και η κοτύλη διευρύνονται, παραμορφώνονται ή καταστρέφονται Κύστεις και διάβρωση των οστών Το κενό των αρθρώσεων μειώνεται σημαντικά
τέσσερα	Πλήρης σύντηξη του αρθρικού χώρου (τα συναφή συμπτώματα αντιστοιχούν στον βαθμό 3 της νόσου)

Τυπικά συμπτώματα σε διαφορετικά στάδια της νόσου

Στα αρχικά στάδια, ένα άτομο βιώνει πόνο μετά από σωματική άσκηση. Σταδιακά, τα σημάδια της αρθρώσεως αυξάνονται, ο πόνος εντείνεται, γίνονται αισθητές συνεχώς, μετά την ανάπαυση δεν εξαφανίζονται.

Στα στάδια 2-3, το βάδισμα αλλάζει σε βάδισμα, που θυμίζει βάδισμα «πάπιας». Ένα άτομο αρχίζει να φροντίζει ένα άκρο, να περπατά πιο προσεκτικά και να μην υπερφορτώνει - ως αποτέλεσμα, οι μύες σε αυτό ατροφία, και γίνεται μικρότερος από τον άλλο, και εμφανίζεται χωλότητα.

Καθώς η ασθένεια εξελίσσεται, γίνεται πιο δύσκολο για τον ασθενή να σκύψει και να μετακινήσει το ισχίο. Στα τελευταία στάδια, εμφανίζεται παραμόρφωση της άρθρωσης, η οποία γίνεται η αιτία της πλήρους ακινησίας του άκρου και της αναπηρίας.

Συμπτώματα Στάδιο 1:

• Πόνος, θαμπό πόνος που εξαφανίζεται μετά την ανάπαυση.
• Περιστασιακά δυσφορία στη βουβωνική χώρα και το γόνατο.

Συμπτώματα σταδίου 2:

• πόνος με μικρή προσπάθεια, τη νύχτα, μετά από ξεκούραση ("έναρξη")
• χαρακτηριστική κρίση ή κροτάλισμα κατά την κίνηση ·
• είναι δύσκολο να λυγίσει και να απαγάγει το άκρο.
• σχηματίζονται αλλαγές βάδισης, το άτομο περνάει, κουνάει από πόδι σε πόδι.
• μυϊκός σπασμός (ακούσια συστολή), με την πάροδο του χρόνου, μειώνεται σημαντικά, χάνει δύναμη.

Συμπτώματα σταδίου 3:

• ο πόνος γίνεται αισθητός συνεχώς.
• έντονη κρίση ή κροτάλισμα ·
• οι μύες είναι ατροφικοί.
• το πόδι μειώνεται (επιμηκύνεται στο 10% των περιπτώσεων) - λόγω της καταστροφής του χόνδρου και της μείωσης του ύψους του.
• Η κίνηση στην άρθρωση είναι σχεδόν αδύνατη.
• ένα άτομο είναι σχεδόν αδύνατο να κινηθεί χωρίς βοήθεια.

Με την περαιτέρω ανάπτυξη της παθολογικής διαδικασίας, εμφανίζεται πλήρης αναπηρία.

Πιθανές επιπλοκές

1. Πεθαίνοντας από ιστούς.
2. Εξώθηση (ώθηση) της κοτύλης.
3. Σπονδυλική παραμόρφωση (κύφωση και σκολίωση).
4. Αρθροπάθεια στο γόνατο (γοναρθρίωση).
5. Αρθρίτιδα, θυλακίτιδα (οξεία φλεγμονή των ιστών των αρθρώσεων).
6. Αγκύλωση (σύντηξη ιστού, πλήρης ακινησία του ποδιού).

Διαγνωστικά

Η κύρια μέθοδος για τη διάγνωση της αρθροπάθειας του ισχίου είναι η ακτινογραφία. Με τη βοήθειά του, προσδιορίζεται ο βαθμός της νόσου.

Μερικές φορές, για να προσδιοριστεί η κατάσταση των μαλακών ιστών, είναι απαραίτητο να υποβληθούν επιπλέον CT ή MRI.

Οι δείκτες εργαστηριακών εξετάσεων (γενική και βιοχημική εξέταση αίματος, πήξη - εξέταση πήξης αίματος, ούρηση) με αρθροπάθεια παραμένουν αμετάβλητες.

Ωστόσο, με ταυτόχρονη φλεγμονή του αρθρικού καψακίου (αντιδραστική αρθρίτιδα):

• ο ρυθμός καθίζησης ερυθροκυττάρων (ESR) αυξάνεται.
• αυξάνεται το επίπεδο των σιαλικών οξέων και των ορομακοειδών (ουσίες που υποδηλώνουν έμμεσα την παρουσία φλεγμονής).

Μέθοδοι θεραπείας

Με βάση τα αποτελέσματα της διάγνωσης, ο γιατρός καθορίζει τον βαθμό βλάβης στις αρθρώσεις και τον τρόπο αντιμετώπισής της. Η ασθένεια δεν μπορεί να θεραπευτεί πλήρως. Στα δύο πρώτα στάδια, είναι δυνατόν να ανασταλεί με φάρμακα. Αργότερα, η κινητικότητα μπορεί να αποκατασταθεί μόνο μέσω ενδοπροθετικών.

Συντηρητική θεραπεία

Ο γιατρός συνταγογραφεί ένα σύνολο φαρμάκων που εξαλείφουν τον πόνο, τη φλεγμονή των ιστών, τους μυϊκούς σπασμούς και βελτιώνουν την κατάσταση του χόνδρου.

Πώς να θεραπεύσετε έναν ασθενή σε στάδιο επιδείνωσης:

Όνομα ομάδας φαρμάκων	Αποτέλεσμα
Χονδροπροστατευτές	Περιορίστε και αποτρέψτε την καταστροφή του χόνδρου, βελτιώστε τη σύνθεση του αρθρικού υγρού και τη διατροφή των χονδροκυττάρων
Αντιφλεγμονώδη μη ορμονικά φάρμακα	Εξαλείψτε τον πόνο και τη φλεγμονή
Χαλαρωτικά μυών	Ανακουφίστε τον σπασμό
Ορμονικοί παράγοντες	Έχουν αναλγητικό, αντι-αλλεργικό, αντι-οίδημα και ισχυρά αντιφλεγμονώδη αποτελέσματα
Αγγειοδιασταλτικά	Εξαλείψτε τον σπασμό, βελτιώστε την κυκλοφορία του αίματος και βελτιώστε την παροχή θρεπτικών ουσιών στους περιαρθρικούς ιστούς, προωθήστε την ταχεία ανάρρωσή τους
Αλοιφές, υγρά, τοπική κρέμα	Βελτίωση της μικροκυκλοφορίας και του μεταβολισμού στους ιστούς, ερεθισμός, ανακούφιση από τον πόνο, ανακούφιση της φλεγμονής

Φυσιοθεραπεία

Για να επιταχυνθεί ο μεταβολισμός και η επισκευή των ιστών, η ασθένεια αντιμετωπίζεται με μεθόδους φυσικοθεραπείας:

• εφαρμογές λάσπης
• υπερθέρμανση με παραφίνη ή οζοκερίτη ("μυρωδιά κερί" · φυσικό ορυκτό της ομάδας λαδιών).
• ηλεκτρική διέγερση (έκθεση σε παλμικά ρεύματα διαφόρων συχνοτήτων).
• θεραπεία με λέιζερ (θεραπεία με οπτική ακτινοβολία).
• θεραπεία με υπερήχους (η διαδικασία θεραπεύεται με μηχανικές δονήσεις υψηλής συχνότητας).
• βελονισμός (βελονισμός)
• θεραπευτικό μασάζ.

Η κινητικότητα του μηρού αποκαθίσταται επίσης με ειδική διαδικασία - έλξη (έλξη υλικού). Τεντώνοντας την κάψουλα άρθρωσης, δίνουν τη σωστή θέση στις αρθρικές επιφάνειες, απαλλάσσοντας τις από το φορτίο. Η ασθένεια αντιμετωπίζεται με 10-10 διαδικασίες.

Ασκήσεις άσκησης

Για την ενίσχυση των μυών και των συνδέσμων του μηρού με 1 και 2 βαθμούς της νόσου, συνταγογραφείται θεραπεία άσκησης.

Κατά τη διάρκεια της περιόδου ανάρρωσης, οι ασκήσεις πραγματοποιούνται υπό την καθοδήγηση και επίβλεψη φυσιοθεραπευτή (σε νοσοκομείο).

Φυσιοθεραπεία:

1. Ξαπλωμένος στο στομάχι σας, σηκώστε αργά το πόδι σας 15-20 cm, κλειδώστε και κρατήστε το όσο μπορείτε (έως 30 δευτερόλεπτα).
2. Ξαπλωμένος στο πλάι σας, τραβήξτε αργά τα λυγισμένα γόνατά σας στο στήθος σας (όσο το δυνατόν περισσότερο).
3. Από την ίδια θέση, λυγίστε το πόδι κάτω από σας στο γόνατο, ισιώστε το άλλο και σηκώστε το πάνω από το πάτωμα κατά 45 μοίρες, κρατώντας για 20-30 δευτερόλεπτα.

4. Ξαπλωμένος στην πλάτη σας, βάλτε τα χέρια σας κάτω από το κεφάλι σας, απλώστε τα πόδια σας λυγισμένα στα γόνατα με πλάτος ώμου. Σηκώστε αργά τη λεκάνη, κρατήστε αυτήν τη θέση για 10-15 δευτερόλεπτα, χαμηλώστε την (το αποτέλεσμα των ασκήσεων θα είναι εάναρθρίτιδα της άρθρωσης του ισχίου για θεραπείαμε αυτόν τον τρόπο καθημερινά).
5. Επαναλάβετε την προηγούμενη άσκηση μαζί με τα γόνατά σας.
6. Σταθείτε με τα πόδια σας χωριστά (πλάτος ώμου), λυγίστε και αγγίξτε το πόδι σας χωρίς να λυγίσετε τα γόνατά σας.

7. Ξαπλωμένος στην πλάτη σας, σηκώστε τα πόδια σας ευθεία και τραβήξτε τις κάλτσες σας προς το κεφάλι σας, προσπαθώντας να αγγίξετε το πάτωμα (πίσω από το κεφάλι σας)
8. Στην ίδια θέση, λυγίστε τα γόνατά σας, συνδέστε τα μεταξύ τους, στρίψτε αριστερά και δεξιά, προσπαθώντας να αγγίξετε το πάτωμα με τα γόνατά σας. Πιέστε την πλάτη και τους ώμους σας στο πάτωμα.

9. Καθίστε με τα γόνατά σας σε απόσταση πλάτους ώμου, φέρτε τα γόνατά σας μαζί και χωριστά (σταδιακά ευρύτερα).

Επαναλάβετε κάθε άσκηση 10-15 φορές την ημέρα, κάντε αργά και χωρίς ένταση.Εάν αισθανθείτε δυσάρεστες ή επώδυνες αισθήσεις, ακυρώστε τη δραστηριότητα.

Όταν απαιτείται μια λειτουργία

Η χειρουργική επέμβαση είναι απαραίτητη:

• εάν προχωρήσει η παθολογία ·
• όταν ο ασθενής ανησυχεί για σοβαρό, επίμονο πόνο.
• εάν η παραμόρφωση της άρθρωσης παρεμποδίζει την πλήρη κίνηση ·
• στο στάδιο 3 της νόσου.

Αρθροπλαστική

Η αρθροπλαστική είναι ένας τύπος χειρουργικής διόρθωσης.

Παράγεται στα πρώτα στάδια της νόσου με:

• παραμορφώσεις των αρθρώσεων
• καταστροφή του χόνδρου ·
• την εμφάνιση συστολής (σύντηξη ιστού, στερέωση του μηρού σε αναγκαστική θέση).

Στην αρθροπλαστική, οι αρθρικές επιφάνειες διορθώνονται:

1. Απομακρύνονται θραύσματα, χόνδρες αναπτύξεις, εστίες νέκρωσης.
2. Δώστε στις αρθρικές επιφάνειες ένα φυσιολογικό ανατομικό σχήμα (μειώστε, αφαιρέστε την ανάπτυξη των οστών) και αλέστε.
3. Οι κατάθλιψη και οι ανωμαλίες γεμίζουν με πλαστικό υλικό (τεχνητό εμφύτευμα).

Στη συνέχεια, τα ανατομικά μέρη της άρθρωσης ευθυγραμμίζονται και ενισχύονται με μεταλλικές πλάκες.

Μετά την αρθροπλαστική:

• τις ημέρες 4–5, ο ασθενής αφήνεται να καθίσει.
• μετά από 1, 5-2 εβδομάδες - περπατήστε, ακουμπάτε πατερίτσες.
• μετά από 3 εβδομάδες - ασκηθείτε στο ισχίο με θεραπεία άσκησης και περπατήστε χωρίς πατερίτσες.

Κατά την ίδια περίοδο, συνταγογραφούνται διαδικασίες φυσιοθεραπείας (θεραπευτικό μασάζ).

Η πλήρης ανάρρωση διαρκεί 2 έως 6 μήνες.

Ενδοπροθετικά

Η χειρουργική θεραπεία της αρθροπάθειας της άρθρωσης του ισχίου ή της αντικατάστασης με τεχνητό εμφύτευμα συνταγογραφείται στα επόμενα στάδια, καθώς και για παραμορφώσεις των αρθρώσεων που δεν μπορούν να διορθωθούν με άλλες μεθόδους.

Τεχνική ενδοπροσθετικής:

• αφαιρέστε τον χόνδρο της κοτύλης και την κεφαλή του οστού του ισχίου, αλέστε την επιφάνεια.
• εμφυτεύεται τεχνητή γλενοειδής κοιλότητα και αντί της κεφαλής της άρθρωσης - μια άρθρωση στο πόδι.
• τα εμφυτεύματα στερεώνονται με ιατρικό τσιμέντο ή με διάτρηση ενός καναλιού στο οποίο βιδώνεται η πρόσθεση ·
• συνδυάστε μέρη της άρθρωσης.
• ελέγξτε το έργο του (κάμψη-κάμψη του ποδιού)
• ενισχυμένο με μεταλλικές πλάκες.

Η περίοδος ανάρρωσης είναι η ίδια όπως μετά την αρθροπλαστική.

Η πρόσθεση λειτουργεί έως και 20 χρόνια. Στο 97% των περιπτώσεων, οι λειτουργίες των ποδιών αποκαθίστανται πλήρως (επιτρέπονται ακόμη και αθλητικά φορτία).

Πρόληψη

Για την πρόληψη της αρθροπάθειας, είναι απαραίτητο να ληφθούν γενικά μέτρα για την προώθηση της υγείας:

1. Προσαρμόστε τη διατροφή σας με τη βοήθεια του γιατρού σας.
2. Ζήστε έναν ενεργό τρόπο ζωής.
3. Προστατέψτε την άρθρωση από υπερβολικό στρες.
4. Μην υπερψύχετε.
5. Αποφύγετε τα άβολα παπούτσια.

Για την αποφυγή περαιτέρω καταστροφής της άρθρωσης με υπάρχουσα αρθροπάθεια, συνιστάται:

• συμμετέχετε συνεχώς σε ασκήσεις φυσικοθεραπείας.
• να πραγματοποιείτε θεραπεία σανατόριου-και-σπα ετησίως ·
• επαναλάβετε την πορεία του θεραπευτικού μασάζ 2-3 φορές το χρόνο.

Πρόγνωση ασθενειών

Η κοξάρθρωση είναι μία από τις πιο συχνές και σοβαρές μορφές παραμορφώσεως της αρθρώσεως (60% όλων των περιπτώσεων αρθρώσεως). Η ασθένεια δεν μπορεί να θεραπευτεί πλήρως. Προχωρά σε όλη τη ζωή.

Στα αρχικά στάδια (1 και 2), οι συντηρητικές μέθοδοι (θεραπεία άσκησης, μασάζ, φάρμακα) μπορούν να σταματήσουν την ανάπτυξη της παθολογίας, να καθυστερήσουν την εμφάνιση σοβαρών συμπτωμάτων για 5 χρόνια (και περισσότερα).

Σε ένα μεταγενέστερο στάδιο (3), η ασθένεια οδηγεί σε ακινητοποίηση της αρρώστιας άρθρωσης (αυτή είναι μια αναπηρία των ομάδων 1, 2 ή 3). Σε αυτήν την περίπτωση, γίνεται αρθροπλαστική, μετά την οποία αποκαθίστανται οι λειτουργίες στο 97% των περιπτώσεων.